Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Προσπάθεια γνωριμίας

Κυρίες, κύριοι
καλημέρα, καλησπέρα
Φυσικά δεν με γνωρίζετε και αποφάσισα να συστηθώ πέρα ως πέρα
Είμαι μια γυναίκα κουρασμένη που όμως η αναζήτηση, η έρευνα, η αμφιβολία, η απορία για ό,τι με τυλίγει δεν εννοεί ούτε να εκπνεύσει ούτε να κουραστεί.
Θα ήθελα λοιπόν να έχω επαφή με φίλες, φίλους που θα νιώθουν κι αυτοί σαν κι εμένα (εκτός από την κούραση)
Εν ολίγοις, θα ήθελα να ανταλλάξουμε γνωμες και απορίες περί τρόπου ζωής.Όχι για να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο (κάτι τέτοιο δεν το προσδοκώ) αλλά μόνο για να τροφοδοτούμε την ελπίδα πως κάτι το καλύτερο, δεν μπορεί, θα μας συναπαντήσει ή θα το συναπαντήσουμε.

Σας ευχαριστώ που πήρατε τον κόπο να διαβάσετε την πρώτη μου ανάρτηση και προσδοκώ συνεργασία.


---------------------------------------------------------------------------------------------

Diam Zolot 3-8-2013 09
Ἐπιδρομή

Κοπάδι ἀπό λευκόμαλλες ἀμνάδες
σέ χλοερό λιβάδι ἔχουν σκορπίσει.
Σκιρτήματα ξέχειλης εὐδαιμονίας
φουσκώνουν τούς ἔφηβους μαστούς τους
στοῦ τσοπάνου τό συριχτό σαλάγισμα
ψηλά ἀπ’  τοῦ βουνοῦ τή ράχη…

Οἱ λύκοι, οἱ λύκοι!
Νύμφες, Δρυάδες τοῦ δάσους,
πνεύματα τοῦ κάμπου, γρηγορεῖτε!...

Καί τό λειβάδι ἐρήμωσε
κι ἀρρώστησε ἀπό μοναξιά.
Καί μάταια ψάχνει ὁ βοσκός 
στίς μεταμεσονύχτιες ἀστραπές
γιά τίς ἀμνάδες του…

Ὦ ἀπάτη, ἀπάτη πολυώνυμη,
σέ πιά κολυμπήθρα σέ βάφτσαν
ἐλεύθερη βοσκή;

3 σχόλια:

  1. Σας καλωσορίζω στην οικογένεια των bloggers και θα χαρώ να τα λέμε... πολύ όμορφος ο τίτλος του ιστολογίου σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Diam Zolot 20 Ιουλίου 2013-20.15μ.μ.

    Nimertis, χαίρομαι για το καλωσχορισμά σου...καιφυσικά θα τα λέμε χωρίς...φόβο καιππαθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ἐκτροχιασμός

    Ὄχι, ἐγώ δέν κυνηγάω τό ὄνειρο,
    ἐκεῖνο μέ τριγυρίζει κάνοντας τό πνεῦμα μου
    συμπαντική τροχιά μικρῶν ἀστερισμῶν
    μέσα στό χάος τοῦ εγκέφαλου,
    συνθέτοντας ἐκεῖ τή δική του ὀντογονία...
    Κι ἡ πινακίδα πού σηματοδοτεί
    τήν πύλη τῆς ἀνυπαρξίας, γράφει:

    —Μήν ὀνειρεύεστε,
    μή ζητάτε ὀνειροκρίτες
    νά σᾶς ἀλλοστρατίζουν...

    Ἔτσι, τῶν χάρτινων καιρῶν τά ἀποκόμματα
    —πού ἑρμηνεύανε τά ὄνειρα—
    μέ πλήρη περίσκεψη πετάξαμε
    στόν κάλαθο τῶν ἄχρηστων ἀντικειμένων.

    Ὄντας ἀναλφάβητοι δέν τά διαβάσαμε
    προσποιούμενοι πώς εἴμαστε
    καθ’ ὅλα εύχαριστημένοι ἀπό τό
    λίαν καλῶς τῆς δημιουργίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή